تفلیس، با تاریخچه‌ای که به قرن پنجم میلادی برمی‌گرده، همواره نقطه‌ی تقاطع فرهنگ‌ها و تمدن‌های مختلف بوده. این شهر به عنوان پایتخت گرجستان به‌ویژه به‌خاطر موقعیت جغرافیایی خودش در مسیر بزرگ جاده‌ی ابریشم، اهمیت زیادی داشته و از روزگاران قدیم، تجار و مسافران از این شهر عبور می‌کردن و باعث می‌شد که پوسته‌ی فرهنگی و اقتصادی خاصی در اون شهر شکل بگیره.

از زمان تسلط حکومت‌های مختلف از جمله ایرانیان، رومی‌ها، و ترک‌ها، تفلیس همیشه تحت‌تأثیر آداب و رسوم این ملت‌ها قرار داشته. بنابراین، وقتی در خیابان‌های اون قدم می‌زنی، احساس می‌کنی که تاریخ بین گذرگاه‌های اون زنده‌ست.

تفلیس به معماری چشمگیرش معروفه؛ در کنار ساختمان‌های قدیمی که نشان‌دهنده‌ی سبک‌های مختلف تاریخی هستن، میشه به ساختمان‌های مدرن و خلاقانه نیز اشاره کرد. مثلاً، پل صلح (მშვიდობის ხიდი) که از جنس شیشه و فلز ساخته شده، نمایی فوق‌العاده داره و در شب با نورپردازی زیبا تبدیل به یک نماد جدید شهر می‌شه.

بیشتر ساختمان‌های قدیمی در محله‌ی تاریخی مْتْسْخِتا (მცხეთა) قرار دارن. این محله با کوچه‌های باریک و سنگ‌فرش شده، ساختمان‌های رنگارنگ و بالکن‌های چوبیِ برجسته شناخته می‌شه. این بالکن‌ها، که به سبک گرجی طراحی شدن، حس خاصی به کوچه‌ها می‌دن و امکان نشستن در فضای باز و تماشای زندگی روزمره‌ی محلی‌ها رو فراهم می‌کنن.

گرجستان کشوری با فرهنگ غنی و متنوعه؛ هنر صنایع دستی اون شامل بافتن فرش‌های سنتی، سفالگری و تولید شراب‌های طبیعیه. حتماً به یکی از کارگاه‌های محلی سر بزن و از نزدیک با فرایند ساخت صنایع دستی آشنا شو. اینجا می‌تونی با هنرمندان محلی صحبت کنی و شاید هم هوس کردی تا چند نمونه از آثارشون رو خریداری کنی.

موسیقی و رقص هم جزء لاینفک فرهنگ گرجی‌ها ست. اگر در زمانی به تفلیس بری که جشنواره‌های محلی برگزار می‌شن، به هیچ وجه نباید این فرصت استثنائی رو از دست بدی. موسیقی‌های گرجی، با آواهای دلنشین و سازهای محلی مانند تارِ قفقازی، به خوبی روح زندگی در این سرزمین رو بیان می‌کنن.

چقدر خوبه که صبح خودت رو با بوی خوش نان تازه در یکی از نانوایی‌های سنتی تفلیس آغاز کنی؛ این نان، که به اون خاچاپوری (ხაჭაპური) می‌گن، در تنورهای داغ پخته می‌شه و بوی اون در هوا معلق می‌مونه. مردم محلی با شور و شوق برای خرید نان صف می‌کشن و اولین لقمه‌ی اون با پنیر نرم و گوجه‌فرنگی تازه، طعمیه که هرگز فراموش نخواهی کرد.

بعد از صبحانه، قدم به سمت خیابان روستاوِلی (რუსთაველის გამზირი) می‌ذاری؛ این خیابان زیبا با ساختمان‌های تاریخیش، نماد فرهنگ و هنر گرجستانه. تئاتر، اپرا و باله‌ی تفلیس، به ستاره‌ای در قلب این خیابان تبدیل شده و با معماری شگفت‌انگیزش به تو یادآوری می‌کنه که هنری غنی در این سرزمین جریان داره.

از اونجا به سمت قلعه‌ی تاریخی ناریقالا (ნარიყალა) برو؛ این قلعه در بالای یک تپه قرار داره و منظره‌ای فوق‌العاده از شهر و رودخانه‌ی کورا (متکواری) رو به نمایش میذاره. اگر در فصل بهار به اونجا بری، شکوفه‌های درختان دور قلعه، تصویر خیره‌کننده‌ای ایجاد می‌کنن که قلب هر بیننده‌ای رو شیفته‌ی خودش می‌کنه.

مردم تفلیس شور و شوق خاصی دارن؛ وقتی جلوی کافه‌های کوچک نشسته‌ای و قهوه می‌نوشی، می‌تونی گفتگوهای پرشور محلی‌ها رو بشنوی. اونها همیشه آماده هستن تا داستان‌های جالبی از تاریخ و فرهنگشون رو برات بگن. اگر خوش‌شانس باشی، ممکنه به یکدیگر لبخند بزنید و یک گفتگوی دوستانه شکل بگیره.

عصرها که داخل یکی از رستوران‌های محلی هستی، حتماً باید غذاهای گرجی مثل خینکالی (نوعی پیراشکی با گوشت)، ساتسیوی (مرغ داخل سس گردو) و  چورچخِلا (نوعی آبنبات آجیلی با شیره) رو امتحان کنی. هر لقمه از اون پر از طعم و عطره و حس می‌کنی که سنّت این سرزمین در خوراکی‌های اون جاریه. غذا در تفلیس یکی از جذاب‌ترین جنبه‌های سفرت خواهد بود. در گرجستان، غذاها به دلیل ترکیب ادویه‌جات مخصوص و مواد تازه، طعم‌های منحصر به فردی دارن. تنوع غذاهای گیاهی نیز خیلی زیاده و می‌توانی در رستوران‌ها، انواع سالادها و غذاهای بدون گوشت رو هم پیدا کنی.

شب‌های تفلیس هم به نوعی رنگ و لعاب خاصی دارن. وقتی که در کنار رودخانه‌ی کورا (متکواری) قدم می‌زنی، می‌تونی نورهای زیبا و زندگی شبانه‌ی شهر رو ببینی. از هر کافه و رستورانی صدای موسیقی زنده پخش میشه و جمعیت، با شادی و شوق به رقص و پایکوبی مشغولن.

تفلیس، با تاریخ غنی، فرهنگی رنگارنگ و مردمی شگفت‌انگیز، قطعاً تجربه‌ای به یادماندنی رو برات به ارمغان میاره. اگر فرصتی پیدا کردی، هر چه سریع‌تر برای دیدن این شهر زیبا و فریبنده برنامه‌ریزی کن؛ گاهی باید جلوتر از زمان بری و زندگی رو تجربه کنی.